Kæru bloggvinir

 aðrir vinir, ættingjar og öll þið sem kíkið á síðuna mína

Gleðileg ár og takk fyrir það sem er að líða,

megi nýtt ár færa okkur öllum farsæld og hamingju.

gangið hægt um gleðinnar dyr og sýnið hvort öðru kærleik.

Björgunar aðgerð....

Húsaband ákvað að fara út í gærkveldi og viðra mig ( lesist sem hraður 45 mínútna göngutúr)

Ég hef nefnilega átt bágt í bumbunni...misskildi allar þessar veislur sem ég hef verið í..

leit á þetta sem mína síðustu kvöldmáltíð..

kannski er það allt krepputalið....verður einhver matur á landinu? Þarf ég að safna forða?? djók

Allavega hreyfing var nauðsyn eftir kyrrsetu og ofát síðustu daga.

Einhver stakk uppá  að ég ætti að  gera eins og yngra barnabarnið mitt hún Sonja Marý og vera á stanslausri hreyfingu...hætti snarlega við þegar ég sá barnið skríða í fyrsta sinn í fyrradag..

daman fór í spíkat og dró sig svo áfram á höndunum.....ég hélt ég væri búinn að sjá allar útgáfur af barnaskriði en þetta var alveg nýtt

heyrði svo í mömmunni í dag sem tilkynnti mér að Sonja hefði skipt um stíl.....jú jú, hún væri kominn í splitt og það sem meira væri hún færi um á ógnarhraða

sjáið þið mig ekki í anda leika þetta eftir, eins og freigáta á blússandi siglingu

allt fyrir hreyfinguna!

 

veislur og mannfagnaðir....

Síðustu dagar hafa verið yndislegir með allri sinni matar og svefn óreglu....þeir renna einhvern veginn saman í eitt og eina reglan hefur verið sú að  frá Þorláksmessu hafa verið matarboð með einhverjum parti fjölskyldunnar eða vinum og þannig verður það fram yfir áramót. Það versta er að ég kann mér ekki hóf og ég hélt um tíma að ég væri komin með grindargliðnun af ofáti. nú þarf að draga fram hömlurnarbremsurnar og setja á sig gönguskóna ef ekki á illa að fara....

Á jóladag brenndum við í Ólafsfjörðinn og með fylgdu allar dætur, tengdasonur  og barnabörn, þar var samankomin hópur af skyldmennum tengdamömmu sem hittist þar alltaf á jóladag og það er alltaf jafn gaman.

Í dag héldum við hjónin  upp á 21 árs brúðkaupsafmæli hvorki meira né minna, ég er svo oft undrandi á því hvernig tíminn læðist að manni og framhjá án þess að maður verði hans var, allt í einu hafa hlutir gerst og mörg ár hafa liðið..... en það jákvæða er að þetta verður bara betra með árunum...ég er lánsöm kona....

barnabörnin komu í dag ásamt foreldrum og var sú eldri með bingó í farteskinu sem við gáfum henni í jólagjöf, hún veit fátt skemmtilegra en að öll fjölskyldan taki þátt í að spila saman, meira að segja langamma var höfð með og við skemmtum okkur konunglega. Afinn hafði dundað sér við að búa til litla pakka, nokkurs konar verðlaun svo þetta var enn skemmtilegra fyrir vikið....við enduðum svo stuðið ég og þessi 7 mánaða á því að spila á concó trommurnar mínar, við erum með upprennandi tónlistarkonu þar á ferð, hún bankar og trommar á allt sem hún finnur og stóra systir syngur og dansar með 

Ég ætla að halda áfram að njóta þessa frís út í ystu æsar...þangað til næst

 

Mannskepnan er skrítin skepna....

Ég hef mikinn áhuga á mannlegri hegðun og satt best að segja er ég oft undrandi yfir henni.

Það er vel þekkt að þeir sem orðið hafa fyrir einhvers konar áföllum/sjokki eða alvarlegu mótlæti upplifa ýmis viðbrögð frá samfélaginu.
Það ræðst mikið af því hvort viðkomandi beri afleiðingarnar utan á sér hvernig viðbrögðin verða.

Þeir sem til dæmis  þjást af hjartakvillum, sykursýki eða öðrum sjúkdómum, nú eða þeir sem verða fyrir utan að komandi áföllum eins og bruna, bílslysi eða t.d.jarðskjálftum er gjarnan sýnd meiri samúð og skilningur  en þeim sem verða fyrir andlegum skaða eins og kynferðisofbeldi, andlegu ofbeldi, einelti og þess háttar.

Við áfellumst til dæmis ekki þann sem fær sjúkdóm eins og krabbamein, en ef viðkomandi þjáist af áfallastreituröskun,kvíða eða þunglyndi vegna andlegs áfalls  þá finnst mörgum að viðkomandi eigi bara að reyna hrista þessa líðan af sér. Ef hann/hún reyni bara aaaaaðeins betur þá geti honum liði vel. Ef hann hugsi á jákvæðari nótunum þá verði allt gott, þetta sé bara allt í kollinum á honum.

En þetta er því miður ekki svona einfalt. Sá sem veikist af líkamlegum sjúkdómi getur ekki með jákvæðni læknað veikindin. Að sama skapi er ekki hægt að segja að fólk geti bara hrist af sér vanlíðanina, og hér á ég ekki við fólk sem leyfir sér að vera í krónískri fílu með tilheyrandi harðlífi, þeir einstaklingar geta með  jákvæðni breytt líðan sinni. Ég er að tala um fólk sem þjáist vegna áfalla.

 Það að njóta samúðar og skilnings frá samfélaginu getur skipt öllu máli varðandi það hvernig brotin einstaklingur nær að græða sig og verða heill.

Ýmsar rannsóknir hafa verið gerðar um þetta efni. Ein var t.d. þannig að háskólanemar voru beðnir um að horfa í gegnum “ one way mirror” á meðan samstúdent  sem var hinu megin við glerið var gefið raflost. Nemarnir voru beðnir um að fylgjast vel með tilfinningaviðbrögðum sem hann sýndi við þessum pyntingum. Þeir fylgdust með viðkomandi  fá mörg raflost sem orsakaði miklar  þjáningar.

  Í byrjun komust nemarnir í uppnám yfir því að geta ekkert gert til að lina þjáningar þess sem fékk raflostið, en eftir því sem leið á, fóru þeir að ásaka þann sem fyrir því varð.

Rannsóknir sýna að við höfum tilhneigingu til að gera það sama við fólk sem upplifir endurtekin áföll/mótlæti, við förum að kenna viðkomandi um hvernig allt er hjá honum.  Þessi tilhneiging er sérstaklega sterk gagnvart þolendum kynferðisofbeldis. Ef að brotið er “minniháttar” eða  ekki nauðgun þá eiga þolendur að hrista þetta af sér, þetta sé nú ekki svo slæmt. 

Það að sýna skilning og samúð getur gert kraftaverk hvað líðan annarra varðar.

 

 

Til hamingju elskan mín....

Litli Krummu unginn minn á afmæli í dag, 16 ára...til hamingju Beta mín.

Ég er afskaplega heppinn með dætur og fæ aldrei nóg af því að umgangast þær. Þetta eru klárar og hæfileika ríkar stelpur og allar mjög ólíkar.

Beta mín er listamaður og rokkari sem spilar á trommur, rafmagnsgítar og bassa og spilar í nokkrum hljómsveitum....svo stundar hún listnámið af krafti.

Framtíðin hvílir á unga fólkinu og þeirra bíður erfitt verkefni að búa til samfélag þar sem fólk fær þrifist.En ég verð bjartsýn þegar ég heyri á tal vina barna minna, þau gera sér flest grein fyrir því sem skiptir máli í lífinu, þetta eru krakkar með hugsjón og trú á betri tíma.

Beta! þú rokkar....

Ríkidæmi mitt...

Ég var í matarboði heima hjá þessum elskum og auðvitað ekki að spyrja að matreiðslu hæfileikum dóttur minnar....hún er frábær kokkur, minnir  um margt á Helgu frænku mína..

Og hér eru svo myndir af litlu yndillunum mínum

(yndilla= yndisleg)

Manni leiðist nú ekki í félagsskap þessara stelpna

Emilía ýr 5 ára alveg að verða 17 að eigin sögn...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sonja Marý 5 mánaða algjört smábarn og mikill óviti að sögn stóru systur...

 

Ammæli.......

Í dag er ég ári eldri en ég var í gær.....jú jú konan á afmæli.

Fyrir mörgum árum sá ég þátt hjá Hemma Gunn þar sem hann sagði frá því að langflestir Íslendingar ættu afmæli þennan dag.

Skýringinn?

jú....við erum afleiðing áramóta fagnaðar foreldra okkar....

Ég hef verið í símanum í allan dag að tala við vini og vandamenn og taka á móti hamingju óskum...vá hvað ég er heppinn að eiga allt þetta góða fólk að.

Svo til að toppa yndislegan dag þá er veðrið nákvæmlega eins og ég vil hafa það, stillt örlítið svalt, smá sólarglenna og hvít snjóföl yfir öllu

Elskuleg móðir kom færandi hendi með kossa og pakka, takk mamma mín

Börnin mín kysstu mig og knúsuðu

húsband hringdi og býður mér út að borða þegar þegar hann kemur heim

Litli brói hringdi frá Chile og talaði við mig í 1 og hálfan tíma sem var frábært 

Elsta barnið mitt býður mér í mat í kvöld 

og ég brosi hringinn yfir því að vera svona mikið elskuð

 

Svo er ég óendanlega þakklát fyrir lífið.....

 

ÚTFÖR.....

í gær var útför elskulegrar mágkonu minnar Mæju Báru. Nokkur hundruð manns komu til að kveðja hana, það kom okkur ekkert á óvart því hún var elskuð af öllum sem kynntust henni. Mæja hafði einstaklega hlýja og notalega nærveru og talaði aldrei illa um neinn.

Framan af degi vorum við fjölskyldan eins og í leiðslu...þetta var svo óraunverulegt að það væri komið að þessari stund. Meira að segja í jarðaförinni fannst okkur hjónum vanta eitthvað...jú það vantaði Mæju Báru.

Það var örlítil huggun að vita að útförin var eins og Mæja og dætur hennar vildu hafa hana, látlaus einlæg og falleg. Ragnheiður Gröndal kom og flutti lög sem Mæja hafði valið sjálf og auðvitað snart hún mann inn að beini hún hefur svo fallega rödd.

Eftir að Mæja fékk að vita að hún ætti stutt eftir þá ræddum við um dauðan...hún sagðist ekki vera hrædd, trúði því að eitthvað annað og betra tæki við, ég er sama sinnis, ég hræðist ekki dauðann og finnst  í rauninni ekkert hræðilegt við hann, það er hins vegar söknuðurinn sem er erfiður og sárastur er hann fyrir dætur hennar sem eru ekki nema unglingar ennþá.

Það eru  erfiðir tímar framundan hjá þeim að reyna lifa án mömmu....

                   

                                   Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu

                                   þá aftur hug þinn, og þú munt sjá 

                                   að þú grætur vegna þess, sem var

                                   gleði þín.

                                                           Kahlil Gibran/ Gunnar Dal

 

 

 

 

kveðja

              † María Bára Hilmarssdóttir

 

Elskuleg mágkona mín er látin. Þjáningum hennar er lokið.  Hugur okkar er hjá dætrum hennar sem misst hafa svo mikið. Elsku Mæja mín takk fyrir allt.

 

Þar sem englarnir syngja sefur þú.
Sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum,lifum í trú.
Að ljósið bjarta skæra.
Veki þig með sól að morgni.
Veki þig með sól að morgni.


Drottinn minn faðir lífsins ljós.
Lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert,mín lífsins rós.
Tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Þú vekur hann með sól að morgni.


Faðir minn láttu lífsins sól.
Lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta.
Vekja hann með sól að morgni.
Vekja hann með sól að morgni.


Drottinn minn réttu sorgmæddri sál.
Svala líknarhönd.
Og slökk þú hjartans harmabál.
Slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Svo vaknar hann með sól að morgni.


Farðu í friði vinur minn kær.
Faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær.
Aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
Svo vöknum við með sól að morgni.
Svo vöknum við með sól að morgni.
Svo vöknum við með sól að morgni.

Nafn á lagi :Kveðja
Höfundur :Bubbi Morthens

And life goes on...

Líðanin síðustu daga og vikur hefur verið skrítin, eiginlega eins og bland í poka, lífið rúllar áfram og ég held áfram að takast á við verkefni daglegs lífs þó þessi alvarlegu veikindi og dauðastríð mágkonu minnar vomi yfir okkur alla daga.Ég brest í grát af litlu tilefni og finn fyrir mikilli reiði sem því miður bitnar á öðrum í kring um mig...helst fólki sem þekkir ekki haus né sporð á mér, ég ibba mig við afgreiðslufólk í búðum og hvern þann sem er ekki alveg eins og mér hentar þessa dagana...eðlilegt sorgarástand segja þeir sem best vita, ég veit það svo sem en það sem er enn skrítnara og þó kannski  ekki.... er að eldri sorgir banka á dyr og minna á sig svo rífur í....

Ég á þessa dagana að vera skrifa rannsóknarritgerð en ég get ekki setið lengi við í einu, er áður en ég veit af farin að sinna einhverju öðru...væflast gjarnan á vinnustofuna set tónlistina í botn og mála eins og ég eigi lífið að leysa jafnvel fram á nætur....það er svo sem ákveðin lækning fólgin í því, en mér væri nær að sitja yfir skriftum..

Í dag er tvöfalt afmæli..húsband á afmæli og samband okkar líka...það eru 21 ár síðan við ákváðum að verða kæró... Í tilefni dagsins fórum við út að borða og nutum þess að vera saman enda sjáumst við bara orðið um helgar þannig að við nýtum tíman eins vel og hægt er. Svo bauð barnabarnið okkur í kaffi og súkkulaðiköku í kvöld...tjáði afa sínum það að bráðum yrði hann hundrað ára yrði kannski lifandi þá  og myndi verða bogin, þurfa staf og tala skrítilega...humm afinn er 49 í dag... en fyrir barnið er lítill munur á þeim aldri og hundrað...hehe.

Mágkona mín á svo afmæli þann 17 sept næstkomandi ef Guð lofar....